Als door een zandloper

Zo verloopt de tijd.

Je hoeft er eigenlijk niets voor te doen, en toch verloopt de tijd dan.

Het gaat als vanzelf.

Maar gelukkig doen we genoeg om te zorgen dat de tijd niet nutteloos door onze vingers glijdt.

Het waterpolo en zwemseizoen is afgelopen, maar er wordt nog getraind gelukkig.

We zouden bijna niets te doen hebben. Een chloor te kort oplopen of zo iets vreselijks. Volgend seizoen zit Quinten in de puppen 2, dat betekend een trapje hoger en dus volgend jaar praktisch ieder weekend een polowedstrijd. Gelukkig gaat Ron minder 'zijn' jongens coachen dus daar blijft wat tijd over. Maar een ieder die Ron kent, weet dat die tijd snel vol zal zitten.

Ron en ik zijn begonnen met een voorbereidende cursus op wat er komen gaat. Over wat er gaat komen, zijn en blijven we nog een beetje vaag, maar zodra het voor ons meer zeker is, zullen we dat hier zeker melden. En voor alle meelevers, nee we hebben niet ineens een voorstel of mogen zelfs maar onze papieren verzamelen, dat zit voorlopig nog steeds hartstikke dicht.

Maar over de cursus kunnen we wel vertellen. We zijn (vanavond 4 en laatste echte keer) aan de Triple P cursus begonnen. Het duurde eventjes maar eindelijk weten we waar de Triple p voor staat. Namelijk Positief Pedagogisch Programma. Met andere woorden, we leren de do's en don'ts van het positief opvoeden en vooral voor ons erg leuk om te leren (omdat we toch al behoorlijk positief bezig waren) het waarom van dit alles. Voor Ron en mij erg handig en interessant en Quinten is een gewild slachtoffer van de techniek. Hoewel hij het ook heel snel doorheeft. Als ik nu zeg dat hij iets niet mag doen, krijg ik als reactie dat dat niet positief is.. grr.

Lekker ventje.

Verder maken we heel veel uitstapjes, zijn we een weekendje in Frankrijk geweest ter ere van het 40 jarig huwelijk van mijn ouders, hebben we het grote en mooie huis van tante Marleen en Jacques bekeken en hadden we de eerste ontmoetingsdag van 2008 van antroposofie en kind.

Ik heb helaas niet van alles foto's maar van het weekend iig wel.

De pioenrozen stonden in bloei. Dat is voor mij altijd een dankbaar foto-object. Maar deze foto is niet van mijn hand. Hoopte ik in mijn vorige postje nog dat Quinten wat van mijn fotografie-liefde over zou nemen. Nu weet ik het zeker. Deze foto, komt van zijn camera. Hier spreekt een trotse moeder.

Toch nog even het huwelijkspaar op de foto gezet. Ze willen niet met hun foto op internet maar deze kon toch best wel.. Pap en Mam.. bedankt!! voor een heerlijk weekend!

"Menu enfant pour le garcon?" Non madame, Le esgargots sil-vous-plait.
En onder verbaasde blikken van het personeel in het (overigs heerlijke) restaurant zat hij aan zijn bordje met slakken. En ja, hij vond het heerlijk...


Het was een heerlijke maaltijd... Dit kopje groene thee maakte het helemaal af.

Zondag gingen mijn broer,schoonzus, Ron, Quinten en ik naar Charlesvilles want daar zou een groot carnaval zijn. Hoe laat en waar vertelde de krant niet maar ach dat mocht te pret niet drukken. We hadden het vermoeden dat het op het plein zou plaatsvinden en daar aangekomen, zagen we de hekken al staan. Op 1 van de hekken hingen de instructies voor de gendarmerie en daarop viel te lezen dat het spectakel om 14:00 begon.
Omdat het pas 12:00 uur was zijn we met zijn allen op een terrasje gaan zitten, waar we met een kop cappuchino (in Frankrijk koffie met slagroom) het plein eens overzagen. Hier moest het allemaal gebeuren.

Na ons kopje koffie zijn we een rondje gelopen en toen maar weer op het terras gaan zitten. Deze keer voor een lekkere lunch. Hoewel daar verschillen over waren, want zowel mijn broer als schoonzus eindigden met lever op hun bord. Volgende keer beter hihi.
Deze foto is gemaakt van hetzelfde plein. Het enige verschil met de vorige foto was dat deze gemaakt is om 10 voor 2. 10 minuten voordat het grote feest zou moeten losbarsten...