wat gewoon doorgaat
Afgelopen maandag was het zover.
Het kon niet meer.. we wisten dat het eraan kwam, maar toch kwam het te snel. Veel te snel.
Om half 10 waren we bij de dierenarts. Om 10 over 10 waren we weer buiten.. zonder Joy. Ze mocht 14 jaar worden en daarvan was ze 10 jaar bij ons. Ze was mijn schaduw, altijd bij me.
Ik ga haar missen, ik mis haar al, ik mis haar nogsteeds..
Maar het leven gaat ook gewoon door.. de schone was moet gevouwen worden..en gelukkig ligt daar zonder onderbreking wel gewoon de andere hond in..
Femke laat zien, dat het leven gewoon doorgaat.. zeker als er schone was op de grond ligt..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten