tussen de dozen door

Tussen de dozen door begint er licht in de kamers te komen.
Langzaam maar zeker komt alles op zijn plek terecht. Later komt het wel helemaal netjes te staan.
Helaas hebben we ook nog wat tegenslag met het huis gehad. Zo moest de instalateur 3 keer terug komen omdat de cv instalatie steeds bleef lekken. De laatste keer was zaterdag. Toen hij was uit gegaan omdat de waterdruk te laag was (daar kwam ik achter toen ik klaar stond voor een warme douche na een bedrijfsuitje van Ron zijn bedrijf in de modder, zie je het voor je), onschuldig dachten wij nog dat dat van het lekken van eerste keer kwam(toen lekte alle radiatoren ja ook die op onze houten vloeren), dus wij hebben hem bijgevuld op zondag ochtend.

Smiddags kwamen we terug en toen keek ik in de wc en zag ik daar allemaal bruin water op de grond liggen.. "blegh" dacht ik het zal toch niet de afvoer zijn van het toilet.'Tegen de avond vond Quinten weer bruine smurrie op de grond. Toen zijn we gaan zoeken, want het werd nu wel erg onwaarschijnlijk, dat het uit de afvoer kwam. Een blik naar boven en we zagen dat het uit het ventilatie rooster kwam gedruppeld. Dus het moest van boven komen. Heel raar maar we dachten allemaal meteen aan de CV en ja hoor.. wat troffen we daar aan? Een natte vloer recht onder de CV en naar beneden de gangkast in. Daar meteen alles uit gehaald (ben ik blij dat ik inmiddels de wasmachine en droger aan de praat heb) en een teiltje onder de CV gezet. Naar mate de avond vorderde liep hij dus verder leeg en sloeg de CV weer uit. We hebben hem maar uit gezet bij een grandioze waterdruk van 0.0 bar.

Maandag meteen maar weer gebeld, en toen hadden ze smiddags tijd. Ze kwamen natuurlijk precies om half 4 toen ik Quinten aan het halen was. Een telefoontje verder bleek dat ze pas woensdag! tijd hadden. Dat zat ons niet lekker en toen hebben we de huisbaas gebeld. Die regelde het zo, dat ze dinsdag ochtend er waren! Hoera!

Inmiddels is het weer lekker warm in huis en dat klust toch makkelijker. Steeds kamer voor kamer komt er schot in de zaak. Quinten's kamer is bijna af. Alleen nog een lambrizerings randje. De woonkamer is ook zeer lekker bewoonbaar. Er moeten nog wat dozen uit en spelletjes in. De keuken is ook al goed te gebruiken. Vandaag is de beurt aan grote slaapkamer. Na 1,5 week uit een zak onze kleding halen wil ik vanavond die kamer ook netjes hebben. Lijkt me heerlijk. Daarna is het de beurt aan de speelkamer op zolder. Maar die moet ook nog geverfd worden. De keuken moet ook nog naar onze stijl aangepast gaan worden, maar het is te gebruiken dus voorlopig gaan andere dingen voor.

Nadat 27 oktober de verhuizing mij inhaalde en het resulteerde in een lange migraine aanval (handig 1 dag voor de verhuizing) is nu Quinten geveld door de stress en het gedoe. Na een week strijd en een zeer boos mannetje en hoesten, koorts en hoofdpijn hebben we aan de rem getrokken en is hij nu een aantal dagen heerlijk thuis en komt weer bij. Langzaam vinden we elkaar weer terug en hebben weer veel lol. Morgen gaan we weer een dagje proberen te kijken of school gaat lukken. We zien het wel, er is nogal veel gebeurd de laatste weken.

Ik zal proberen of ik vandaag wat foto's kan maken van het huis. Het is werkelijk heerlijk. We voelen ons echt al helemaal thuis. De geluiden beginnen al echt als thuis te klinken. De katten en honden beginnen zich al helemaal thuis te voelen en de vooral de meiden genieten heerlijk van de tuin. Er zijn al veel rondjes ingehold. Ook het uitlaten is hier een feestje. Hadden we op ons oude plekje een vakantie gevoel, hier lopen we vanuit de tuin de straat uit (4 huizen) en dan zo de polder in.. Met bijbehorend uitzicht. Echt genieten.. We knijpen elkaar regelmatig omdat we het eigenlijk niet geloven dat we dit plekje hebben. Hier zien we ons gezinnetje nog vele jaren groeien en uitbreiden.

En met dit mooie bruggetje kom ik bij de raadsgesprekken. Inmiddels is alles binnen bij de raad voor de kinderbescherming en wordt de laatste hand aan ons rapport gelegd en kunnen we binnenkort een telefoontje verwachten en een afspraak maken om het rapport in te lezen. Daarna is het tijd voor de volgende stap. Op naar de vergunning houder. Inmiddels lijkt het voor ons zeker het gaat Kind en Toekomst worden. Zij zijn de enige die voor Nigeria (of Malawi) bemiddelen. Maar dat is voor latere zorg. Wij zijn heel erg blij dat we dit heerlijke huis hebben voordat we verder in de procedure waren. Nu kunnen we heerlijk een kamer gaan voorbereiden in afwachting van ons prinsesje (of prinsje)

Nog een bericht van huishoudelijke aard: Helaas bijten orange en casema elkaar nogal en kunnen we geen mail binnen halen op onze oude adressen.
Als je ons wil bereiken is het mailadres amors.legacy@gmail.com op dit moment het juiste adres.