vrijdag 6 juli 2007

dokter en afscheid

18 juli mogen we naar de dokter. Dan krijgen we onze medische controle of we fisiek in staat zijn om een kind op te voeden. We zijn ontzettend blij met deze stap en kijken erg uit naar de gesprekken die erna komen. We krijgen een steeds completer beeld in ons hoofd en genieten van het dromen en plannen en regelen. We staan zo stevig achter onze keuze.

Maar met iedere stap in de procedure neem ik een beetje meer afscheid van een zwangerschap, van het eerste schopje, van de eerste keer het hartje horen, van de elke klein teken diep van binnen, van een heel klein frummeltje, van ienieminikleertjes in maatje 50, van de eerste stapjes, van een lief schattig wiegje, van snachts samen in alle rust voeden, van nog zo veel meer dingen.

Natuurlijk we krijgen er veel moois voor terug, een reis in het leven die we nooit meer zouden willen missen. Maar toch.. het is ook een reis van afscheid nemen.. en van accepteren, accepteren dat je niet goed genoeg bent, dat jij en degene waarvan je zo ontzettend veel houdt niet samen in staat zijn een gezond kindje op de wereld te zetten, en dat doet zeer..en moet een plekje krijgen, en met iedere stap in het proces naar een kindje uit het mooie Afrika nemen we een beetje meer afscheid van een kindje uit mijn buik.

Geen opmerkingen: